Prille kampeerervaringen

Ik ga kamperen en ik neem mee... Een tent!

Ik ga kamperen en ik neem mee... Een tent en een slaapzak.

Ik ga kamperen en ik neem mee... Een tent, een slaapzak en een matje.

We hebben intussen zes keer overnacht in onze tent en dat gaat gepaard met uiteenlopende ervaringen. De kwaliteit van onze nachtrust is nog niet optimaal.

Enkele weken geleden ging ik naar de Kariboe op zoek naar watersandalen. De gewenste sandalen waren niet voorradig maar er waren wel goed uitziende slaapmatjes. Ik kreeg een deskundige uitleg, de diverse matjes werden uitgehaald en op de grond gelegd en ik mocht ze één voor één uittesten, midden in de winkel. En daar werd ik op slag verliefd op een groen matje dat lekker zacht aanvoelde. Omdat Bert en ik nog niet hadden overlegd hoeveel we wilden uitgeven aan een matje en ik hem niet kon bereiken, keerde ik zonder matje en zonder sandalen terug naar huis. Toen ik de situatie aan Bert uitlegde reageerde hij met “maar schattie, een goede nachtrust voor u is mij heel wat waard. Ga dat matje maar kopen en breng voor mij ook eentje mee.” En zo geschiedde de volgende dag...
 

De matjes liggen echt goed MAAR ze zijn heel erg smal. Ik heb de ‘regular’ en Bert de ‘long’. Gelukkig voor hem was er van de ‘regular’ nog maar één exemplaar beschikbaar want zijn versie is niet alleen een beetje langer maar ook een beetje breder (oef want met zo’n brede torso...). De matjes zijn zo’n 7 cm dik wat maakt dat als je op je rug ligt en je armen langs je lichaam glijden, ze 7cm lager glijden dan je rug en achterwerk. Heel vreemde gewaarwording in het begin maar er treedt reeds gewenning op.

De kids liggen op dunne matjes van de Decathlon, zijn content en slapen (bijna) overal door.

Tot mijn tevredenheid zijn we niets essentieels vergeten en dat is niet slecht want om te kamperen heb je VEEL spullen nodig.

Ik ben een beetje bang voor de volgende scenario’s:

1. Dagen met aanhoudende regen

2. Een natte tent moeten opbreken

Ik had op voorhand helemaal niet stilgestaan bij het scenario ‘een tent afbreken terwijl het hevig waait’. Nochtans is dat hetgeen we gisteren hebben gedaan. Er stond een zeer stevige wind bij het ontwaken. Na het ontbijt zijn we beginnen inpakken. Ik verwachtte voortdurend dat er haringen zouden losschieten. Met vereende krachten en een goede samenwerking is het gelukt om alles netjes in de auto te krijgen. 

Op naar Duitsland!

Onderweg stoppen we in het mooie Friese stadje Sneek. In onze zoektocht naar een koffie en een toilet stappen we op goed geluk ergens binnen. Blijkt dit een zeer aangename brasserie te zijn (De koperen Kees) en we besluiten hier ineens ook te eten. Heerlijk, zo van die onverwachte meevallers...

Sneek roept bij mij warme herinneringen op. Als vijftienjarige mocht ik met Catherine en haar familie enkele dagen mee gaan zeilen in Friesland. Met zo’n zeilboot waar je in kan slapen. Het heeft maar vier dagen geduurd maar het heeft een stevige indruk nagelaten. Dat hoop ik ook ooit met ons gezinnetje te kunnen doen...

Intussen zijn we aangekomen in Bad Zwischenahn.

Onze buren hebben tot diep in de nacht gebabbeld en gedronken en een tentzeil houdt geen geluid tegen. Bert is bezig aan een siësta...