Onder de Toscaanse (water)zon

De voorbije dagen hebben we doorgebracht hoog op een berg in Toscane, op de Monte Egidio boven Cortona. De zon heeft een beetje geschenen, het heeft een beetje geregend en het is een beetje mistig geweest. Van alles wat maar gelukkig geen sneeuw.

We plaatsen onze boekingen meestal via AirBnb en we selecteren daarbij op budget (50 à 60 Euro), WIFI en wasmachine. Het lukt ons om onder de 70 Euro per nacht te blijven maar er is altijd een reden waarom locaties goedkoop zijn. In dit geval omdat het oneindig ver weg ligt van de bewoonde wereld. Het is weer een smalle weg, stijl omhoog langs een eindeloze kronkelbaan. Dit is ons nieuwe favoriete huisje (na het groene huisje in Zweden). Het is heel erg corona-proof doordat het heel ver weg is van alles en iedereen. 

We lezen elke dag de Belgische krant en we zijn ons goed bewust van de huidige situatie in België. We hopen dat de Belgische ziekenhuizen kunnen standhouden en dat niemand van onze dierbaren ernstig ziek wordt. Ook in Italië gaan de cijfers omhoog. Eén van de redenen om te reizen is om in contact te komen met de mensen onderweg. Net dat valt grotendeels weg door corona. Af en toe hebben we toch gesprekjes maar in ‘normale’ omstandigheden zouden we geregeld bij mensen thuis logeren of in hostels waar je sowieso in contact komt met gelijkgestemden. Het blijft wel een unieke ervaring om in deze bijzondere tijd rond te reizen. Het is natuurlijk een open vraag of dit gaat kunnen blijven duren. We proberen zo verstandig mogelijk ons eigen ding te doen. 

Woensdag 21 oktober

We rijden vandaag van Cavaillon Veronese naar Cortona en passeren op het middaguur in Bologna. We vinden een heerlijk restaurant waar we goed worden ontvangen en lekker eten krijgen. We lopen heel even door het centrum van Bologna maar de tijd ontbreekt om het grondig te doen want we willen voor het donker in ons nieuwe huisje aankomen.

Ons nieuwe huisje ligt in de buurt van Cortona, gekend van de film ‘Under the Tuscan sun’. Vanuit het huis hebben we een machtig zicht op het lager gelegen Cortona en op de hele vallei. 

Donderdag 22 oktober

In de voormiddag werken we voor school. Namiddag gaan we te voet naar Cortona langs een Romeins wandelpad. Cortona zelf is gebouwd op een zeer stijle bergwand en heeft zowel Etruskische, Romeinse als middeleeuwse muren. We eten een ijsje en wandelen even door het centrum vooraleer we aan de terugtocht beginnen langs hetzelfde pad. Echt knap hoe de hele bende zonder zeuren met een stevig tempo naar boven stapt. 

In Italië zitten schorpioenen en we hebben al heel wat stenen omgedraaid in de hoop er eentje te kunnen spotten. Ineens klinkt er gegil uit de slaapkamer: EEN SCHORPIOEN! Inderdaad, er zit een schorpioen op de muur boven het bed van Johanna. Bert kan ze met een pincet verwijderen en buiten zetten maar ze blijven nog een hele tijd verder speuren en klimmen een beetje angstig in hun bed. 

Vrijdag 23 oktober

Na het schoolwerk vertrekken we in de late voormiddag naar Multepulciano. We hebben onze picknick bij maar de plek waar we de auto parkeren is niet zo uitnodigend en er moeten er een aantal dringend naar de WC. We komen terecht in een fijn restaurantje en bestellen enkele hapjes. De straten zijn vrij leeg maar ook dit is een prachtig stadje. We bestellen smoothies bij een vriendelijke man en ik eet voor het eerst pistache-ijs. Waauw, hoe komt het dat ik nooit heb beseft hoe lekker dit kan zijn? 

Onderweg naar de auto koop ik snel enkele schoolspullen en wat tekenpapier. Op de terugweg naar ons huisje stoppen we bij een kapper voor de mannen. Thomas komt met flink wat gel en heel erg trots terug naar buiten. 

Zaterdag 24 oktober

We worden wakker met mist en regen en we houden een rustige voormiddag. Onze gastvrouw komt langs om een corona-gerelateerd document te laten tekenen en om een fles wijn te brengen. Ons huisje blijkt geen 200 maar 1000 jaar oud te zijn! Dan volgt een warrig verhaal waaruit ik het volgende denk te verstaan: Haar man is 90 jaar oud. Zelf ziet ze er ruim 50 uit (moeilijk in te schatten met mondmasker). Ze hebben een kind van 17 jaar. Ze hebben ongeveer 20 jaar in Amerika gewoond waar haar man manager was bij ondermeer Ford en Marlboro. In de zomer verblijven ze in het grote huis langs ons huisje. Er komen dan vaak vrienden uit Amerika waaronder artistieke mensen. Het landgoed werd ooit gekocht door haar schoonvader. Ze hebben 500 hectare grond in Toscane. Het huis is een voormalig klooster en is ruim 1000 jaar oud. We hadden niet de gelegenheid om er dieper op in te gaan maar ik kan me voorstellen dat het hier super moet zijn in de zomer...

Namiddag gaan we met de auto naar Cortona. We bezoeken het Etruskisch museum en zijn daar vrijwel helemaal alleen. Terug buiten is het wat opgeklaard en is er terug een zonnetje zichtbaar. Bert koopt wijn in een lokale winkel en ik ga een nieuwe pot Nutella kopen en wasmiddel. We hebben opnieuw een prachtig zicht op de groene vallei. Langs de stadsmuren kleuren de bomen geel en oranje. De herfst is in het land!