Noodtoestand in Tsjechië

Maandag 5 oktober

We hebben echt lang gewacht om onze slaapplaats in Tsjechië te boeken. We maken daarbij gebruik van de website ‘re-open EU’ en kunnen zo per land nagaan wat toegestaan is en welke gebieden als ‘veilig’ bestempeld worden. Ondanks de stijgende cijfers in België blijft België groen kleuren voor Tsjechië. 

Opa weet ons vanochtend te melden dat Tsjechië vanaf vandaag de noodtoestand heeft afgekondigd. Slik, en nu? Nadat we omi en opa een dikke knuffel hebben gegeven, besluiten we het erop te wagen en gaan we op weg. Omi en opa vervolgen hun weg naar Gdansk. 

De kortste weg naar onze bestemming gaat via Slowakije, terug door Polen om vervolgens Tsjechië binnen te rijden. In Slowakije zijn we als Belg niet welkom. Maar doorgaand verkeer zou geen probleem mogen opleveren. Het is toch een beetje stresserend en naarmate we de eerste grens naderen bedenken we enkele mogelijke scenario’s. We stellen de GPS alvast in op ‘Brussel’. Bert zal het woord voeren in gebroken Engels en zo bondig mogelijk. We passeren de grens met Slowakije bijna zonder dat we het zelf merken. Rond het aftandse douanegebouw is er in geen velden of wegen iemand te bekennen. Het stukje Slowakije waar we doorrijden is een prachtig glooiend landschap met een meer en uitgestrekte velden. Enige tijd later zijn we terug in Polen. Dat voelt direct vertrouwd aan, dit kennen we. En dan de echte test: de grens met Tsjechië... Ook hier gebeurt er helemaal niets. Er is niemand te zien, zelfs onze temperatuur wordt niet gemeten. Leve het vrije verkeer binnen de Schengen-zone! We hebben er honger van gekregen en zoeken een restaurantje. Hier zijn geen toeristen, wel lokale mensen. We bestellen drie verschillende dagschotels en krijgen soep vooraf. Nadat de eerste drie porties op tafel worden gezet hebben we door dat dat genoeg zal zijn en laten de twee overige porties terug naar de keuken brengen. Het is een soort hotdog soep: soep met heel veel zuurkool en stukjes zwanworst. Bert en ik doen een serieuze inspanning om onze bord leeg te eten. De kinderen proberen elke vijf hapjes te eten. Thomas is heel blij met zijn hoofdgerecht maar hij is wel de enige. Geen voltreffer deze keer...

Ons appartement voor de komende vier nachten ligt in Rajhrad, net onder Brno. Het is wat aftands maar lekker ruim met drie slaapkamers: Parijs, New York en London. 

Als we wat meer opzoeken over de afgekondigde noodtoestand worden we al snel gerust gesteld. Het is vooral bedoeld om wat extra maatregelen in verband met Corona te kunnen installeren. De grenzen blijven voorlopig open. 

Dinsdag 6 oktober

Ik heb vandaag wat last van mijn buik en voel me niet in topvorm. Dat belet ons niet om met de trein naar het centrum van Brno te gaan. We bezoeken de crypte van de Kapucijnen. Door de aard van de ondergrond en de luchtcirculatie zijn de lichamen die hier begraven werden op natuurlijke wijze gemummificeerd. We beklimmen de toren van de kathedraal en wandelen naar de burcht. Op een rustig pleintje vinden we een terrasje waar we ons tegoed doen aan enkele specialiteiten van het huis. Er is heel wat volk op straat en er hangt een gemoedelijke sfeer. Onder de stad is er een uitgebreid labyrint dat te bezichtigen is. Onder de markten en onder de huizen werden opslagplaatsen uitgegraven voor de voedingswaren die gemakkelijk konden bederven. Over de eeuwen werd dit steeds verder uitgebreid. In de late namiddag keren we met de trein terug naar Rajhrad. Het duurt even eer we de logica van de plaatselijke perrons doorhebben maar we geraken er.

Woensdag 7 oktober

We gaan grotten bezoeken! Tsjechië heeft een heel groot ‘karstgebied’, de zogenaamde Moravische karst. Met de term karst worden alle verschijnselen bedoeld die te maken hebben met de oplossing van kalksteen in water. Onze wandeling begint op een platform boven een kloof van 138m diep en gaat vervolgens steil omlaag. We bezoeken de Punkva grot. Er staat een hele groep klaar om mee te gaan met de gids maar wanneer wij willen passeren worden we tegengehouden. We krijgen een eigen gids! En de uitleg is in het Nederlands! De kinderen zijn heel enthousiast en dat werkt aanstekelijk bij de gids. Op zeker moment dooft ze de lichten en gebruikt ze enkel haar zaklantaarn zodat we een beetje kunnen ervaren hoe het voor de speleologen moet geweest zijn. We willen ook de Katharinagrot bezoeken maar de laatste toer is om 14u vertrokken en we zijn net te laat. We volgen het pad verder en hier en daar staan beukenbomen. In een mum van tijd hebben we twee handen vol beukennootjes. Het is voor mij geleden van in de lagere school dat ik nog eens beukennootjes geraapt heb. 

Donderdag 8 oktober

Bert staat in alle vroegte op om te gaan golfen in de buurt van Austerlitz waar Napoleon in 1805 de Oostenrijkse en Russische legers heeft verslaan. Ik ga ontbijt halen in de supermarkt vlakbij. We werken voor school en iets na 11u is Bert al terug, helemaal in de wolken over het prachtige terrein. We maken een picknick en gaan op weg naar Znojmo, het hart van de Tsjechische wijnstreek. Het is prachtig weer. We wandelen rond in het stadje en zien hoe de stad gebouwd werd boven op een steile rotswand.

We willen graag wijn proeven en gaan op weg naar de wijnboer die volgens de toeristische dienst nu open zou moeten zijn. De deur is echter gesloten. Overal merk je dat de mensen aan het werk zijn en dat de oogst wordt binnengehaald. Het lukt ons telefonisch contact op te nemen en hij kan ons inderdaad momenteel niet ontvangen omdat de druiven verwerkt worden. Ok, dan gaan we wandelen in het vlakbij gelegen natuurgebied. We zien de rivier diep onder ons schitteren en we willen een plekje zoeken waar de kinderen kunnen spelen. Onze benen zijn echter moe en nog voor we aan de afdaling beginnen keren we terug op onze schreden. We hebben wel een foto kunnen nemen van de flank met wijnranken die reeds door de Romeinen ontgonnen werd en die zeer hoog gewaardeerd wordt binnen Europa. Onze auto staat geparkeerd aan een modern viersterrenhotel te midden van de wijnvelden. Boven is er een ruim terras waar we genieten van een glaasje. We kopen zes flessen witte wijn maar onze auto zit eigenlijk vol en morgen rijden we door naar Salzburg...

Gisteren en vandaag hebben we met de kinderen naar de ‘Sound of music’ gekeken als voorbereiding op morgen. 

@Eveline en Sofie: Ik ben het al elke keer vergeten te vermelden maar mijn buil is verdwenen. Een foto nemen was niet mogelijk want hoe ik ook mijn best deed, er was echt niets van te zien, geen schrammetje, geen blauw plek, niets.