Eens de andere aan het woord met een korte impressie

Hallo iedereen,

Ik kijk net als jullie uit naar de reisverhalen van Martien ook al maak ik ze zelf mee. We weten immers van onze huwelijksreis dat onze indrukken helemaal kunnen verschillen.  Ik geef jullie dan ook graag wat eigen impressies mee.

Eerst en vooral is het een geweldig gevoel om tijd te hebben om echt te luisteren naar de vragen van mijn kinderen en het gevoel te hebben dat ik hen kan volgen in hun dagelijkse zorgen en vragen. Ze stellen enorm veel vragen en vaak brengt dit me terug naar mijn eigen fascinaties tijdens onze jeugd want ja, we zijn de oud...ers. Vervolgens blijkt het lang geleden dat ik mezelf tijd geef om in het moment te leven en de tijd en toekomst te laten voor wat komt. Het werkt verkwikkend en ik slaag er in ‘meestal kleine’ problemen op te lossen waar ik vroeger het geduld niet voor zou hebben.

De start van onze reis was om onze grenzen te verleggen in het samenleven onder minimale omstandigheden. In een klein tentje zitten tijdens een onweer of een storm maakt je klein en het geeft een enorme voldoening om voor je gezin lekker eten te maken op een klein gasvuurtje op 1 m2 keukenoppervlakte.

De kinderen geven ons een enorme flexibiliteit om met deze toch primitieve levenswijze om te gaan en plaatsen onze dagelijkse luxe in perspectief.

Na de opwarming Texel, Oldenburg en Rostock gaf Zweden toch duidelijk aan dat ook Europa enorme culturele verschillen heeft.

Zweden: Land met ruimte, een gelijke rijstijl als de Belgen, zeker geen beter veiligheidscultuur op bouwwerken maar een enorm verschil in gelijkheid tussen man en vrouw tov België. Vrouwen staan er en dat mag gezien worden. Ze zien er daarenboven ook goed uit. 

Zeer propere openbare toiletten, te veel mooie golfterreinen om zo kort te verblijven en een eindeloze natuur die je eenzaam doet voelen. Vikings, het Ding en de beste lunchmethode ooit. Dille die anders smaakt, kraftor en rendiervlees. Een rijke geschiedenis met heel lelijke koningen.

Polen: Een land dat de oorlog heeft verloren, eerst door de invasie van Duitsland en vervolgens door de ‘bevrijding’ van Rusland. Een parel tussen West Europa en Rusland waar elke dag opnieuw het gevoel heerst dat we dit land onderschatten. Moeilijker om de cultuur te snappen aangezien we de taal niet meester zijn en Russisch en Duits hier eerder de 2de taal zijn dan Engels.

Ik had uitgekeken naar Oost-Europa maar door Corona zal Polen de enige echte stop zijn alvorens we verder trekken naar het Zuiden. Misschien ook niet want onzekerheid over onze volgende bestemming is de enige zekerheid. We genieten met volle teugen.

Onderschat niet hoeveel de reacties van het thuisfront voor ons betekenen. Ik mis heel veel mensen enorm maar ook dat doet ons beseffen hoe waardevol jullie allemaal voor ons zijn.

Bert